Deze folder geeft informatie over Melasma. Dit heet ook wel Chloasma gravidarum of zwangerschapsmasker.

Wat is melasma?

Melasma is een veel voorkomende donkere verkleuring van de huid in het gezicht. De donkere verkleuringen zijn niet gevaarlijk en geven geen klachten maar zijn vooral cosmetisch storend.

Hoe ontstaat melasma?

De precieze oorzaak van melasma is nog onbekend. Bij melasma wordt er te veel pigment aangemaakt door de pigmentcellen. Niet alle pigmentcellen maken evenveel pigment aan dus er ontstaan vlekken. Er zijn een aantal factoren die de pigmentcellen aanzetten tot het maken van te veel pigment. Hormonen spelen een heel belangrijke rol. De vrouwelijke hormonen kunnen zorgen voor pigmentaanmaak. Daarom zien we melasma vaak tijdens de zwangerschap opkomen en wordt Melasma ook wel zwangerschapsmasker genoemd. Anticonceptie pillen bevatten ook hormonen en kunnen dus ook melasma uitlokken. Verder geeft blootstelling aan UV licht een duidelijke verergering van de donkere verkleuringen. Melasma kan soms ook worden uitgelokt door cosmetica en bepaalde medicijnen. Erfelijke factoren kunnen ook een rol spelen. Bij sommige mensen zijn er echter helemaal geen uitlokkende factoren aan te wijzen.

Wat zijn de verschijnselen?

Er ontstaan bruine grillige vlekken in het gezicht voornamelijk op het voorhoofd, wangen (jukbeenderen), slapen, rond de ogen, bovenlip. Melasma komt vrijwel altijd bij vrouwen voor. Heel zelden wordt het ook bij mannen gezien.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

De dermatoloog kan melasma meestal duidelijk herkennen aan hoe het eruit ziet. Meestal is aanvullend onderzoek door bijvoorbeeld een biopt niet nodig.

Wat is de behandeling?

Bij de behandeling is het belangrijk dat de uitlokkende factoren worden vermeden. Verder kan met de behandeling worden geprobeerd het pigment te verminderen. Het pigment kan oppervlakkig of diep in de huid gelegen zijn. Ook een combinatie van oppervlakkig en diep pigment komt voor. Het dieper gelegen pigment is lastig te behandelen. Er zijn verschillende methoden om te proberen het pigment te verminderen:

  • Blekende crèmes. Deze crèmes bevatten blekende stoffen welke de pigmentproductie remmen. Hydrochinon is de bekendste blekende stof. Ook tretinoïne en azelaïne zuur zijn blekende stoffen. Soms wordt een combinatie van verschillende stoffen gebruikt. Het blekende effect van de crèmes treedt na 4 tot 8 weken op. Bijwerkingen kunnen irritatie van de huid zijn waardoor de donkere verkleuring juist erger wordt.
  • Chemische peelings met fruitzuren. Door het aanbrengen van fruitzuren gaat de huid afschilferen en hoopt men dat het overmatige pigment wordt afgevoerd.
  • Lasertherapie. De laser geeft lichtpulsen af welke oppervlakkig gelegen pigment kunnen vernietigen. Dit kan in sommige patiënten effect hebben maar kan ook geen effect hebben en soms ook de klachten erger maken. Vaak wordt eerst een proefplek uitgevoerd.
  • Camouflagetherapie kan ook een goede oplossing zijn. Door een speciaal dekkende crème aan te brengen kunnen storende donkere vlekken bijna onzichtbaar gemaakt worden. De huidtherapeut kan laten zien hoe de crème wordt aangebracht en bekijken welke tint het beste bij uw huid past.

Wat kunt u zelf nog doen?

Het gezicht en de hals bij UV blootstelling elke 2 uur insmeren met zonnebrand SPF (factor 50). Ga niet onder de zonnebank. Vermijd medicamenten die melasma kunnen uitlokken of verergeren.

Wat zijn de vooruitzichten?

Helaas kan de behandeling van melasma soms niet het gewenste resultaat hebben. Ook kunnen na alle behandelingen de donkere vlekken toch weer terug komen. Dit gebeurt vooral na zonblootstelling. Het lijkt erop dat bij vrouwen na de menopauze het pigment vanzelf minder wordt.

Deze folder is een uitgave van de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie. Bij het samenstellen van deze informatie is grote zorgvuldigheid betracht.

De Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie wijst desondanks iedere aansprakelijkheid af voor eventuele onjuistheden of andere tekortkomingen in de aangeboden informatie en voor de mogelijke gevolgen daarvan.