Chorea
Wat is chorea?
Chorea is een aandoening waarbij onwillekeurige, plotselinge, schokkende bewegingen optreden. Deze bewegingen kunnen in het hele lichaam optreden, maar komen het meest voor in het gezicht, de armen en de benen. Chorea kan erg veel hinder in het dagelijks leven geven.
Oorzaken
Er zijn veel verschillende oorzaken van chorea, waaronder:
- Genetische aandoeningen: chorea kan een erfelijke aandoening zijn, zoals de ziekte van Huntington.
- Hersenletsel: chorea kan worden veroorzaakt door hersenletsel, zoals een beroerte, een hersentumor of een hersenschudding.
- Medicijnen: chorea kan een bijwerking zijn van bepaalde medicijnen, zoals antipsychotica, antidepressiva en anti-epileptica.
- Infecties: chorea kan worden veroorzaakt door bepaalde infecties, zoals de ziekte van Whipple of de ziekte van Sydenham. Dit zijn zeer zeldzame oorzaken van chorea.
Behandeling
De behandeling van chorea is afhankelijk van de oorzaak. In sommige gevallen kan de oorzaak worden behandeld, waardoor de chorea ook verdwijnt. In andere gevallen kan de behandeling gericht zijn op het verminderen van de bewegingen of het verbeteren van de kwaliteit van leven.
De volgende behandelopties kunnen worden gebruikt bij de behandeling van chorea:
- Medicijnen: Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om chorea te behandelen, zoals antipsychotica, dopamineagonisten en anticonvulsiva.
- Fysiotherapie: Fysiotherapie kan helpen om de spieren te versterken en de flexibiliteit te verbeteren.
- Psychotherapie: Psychotherapie kan helpen om om te gaan met de emotionele gevolgen van chorea.
Meer informatie
Vereniging voor patiënten met de ziekte van Huntington
Myoclonus
Wat is myoclonus?
Myoclonus is een aandoening waarbij onwillekeurige, plotselinge, korte schokken optreden. Deze schokken kunnen in het hele lichaam optreden, maar komen het meest voor in de armen, de benen en het gezicht. Myoclonus kan leiden tot hinder bij het uitvoeren van taken met de armen en kan vervelend aanvoelen.
Oorzaken
De oorzaak van myoclonus is niet altijd duidelijk. Er zijn veel verschillende oorzaken van myoclonus, waaronder:
- Genetische aandoeningen: myoclonus kan een erfelijke aandoening zijn, zoals de ziekte van Huntington, juveniele myoclonus epilepsie en myoclonus dystonie.
- Hersenletsel: myoclonus kan worden veroorzaakt door hersenletsel, zoals een beroerte, een zuurstoftekort of een hersenschudding.
- Neurodegeneratieve ziekten: myoclonus kan worden veroorzaakt door aandoeningen die over de jaren langzaam de hersenen aantasten. Dit worden neurodegeneratieve ziekten genoemd, zoals de ziekte van Parkinson, de ziekte van Alzheimer
- Medicijnen: myoclonus kan een bijwerking zijn van bepaalde medicijnen, zoals antipsychotica, antidepressiva en anti-epileptica.
- Functionele neurologische stoornis (FNS): myoclonus kan een uiting zijn van FNS. Een bekend beeld is buikschokken.
Behandeling
De behandeling van myoclonus is afhankelijk van de oorzaak. In sommige gevallen kan de oorzaak worden behandeld, waardoor de myoclonus ook verdwijnt. In andere gevallen kan de behandeling gericht zijn op het verminderen van de schokken of het verbeteren van de kwaliteit van leven
De volgende behandelopties kunnen worden gebruikt bij de behandeling van myoclonus:
- Medicijnen: Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om myoclonus te behandelen, zoals anticonvulsiva, dopamineagonisten en benzodiazepinen.
- Operatie: In sommige gevallen kan een operatie (diepe hersenstimulatie) worden uitgevoerd om de myoclonus te behandelen. Meestal is dit echter geen goede optie bij myoclonus.
- Fysiotherapie: Fysiotherapie kan helpen om de spieren te versterken en de flexibiliteit te verbeteren.
Meer informatie
Website myoclonus kinderneurologie
Tics
Wat zijn tics?
Tics zijn onwillekeurige, plotselinge, herhalende bewegingen of geluiden. Tics kunnen mild zijn, zoals oogknipperen of met een snuifgeluid de neus ophalen, of ernstiger, zoals hoofdschudden of het maken van geluiden. Tics kunnen vaak kort onderdrukt worden, maar komen daarna weer terug. Dit kan mensen met tics behoorlijk belemmeren in het dagelijks leven. Soms schamen mensen zich ook als ze tics hebben in de aanwezigheid van anderen.
De exacte oorzaak van tics is niet bekend. Meestal ontwikkelen mensen tics in hun vroege jeugd of tienerjaren. Heel veel kinderen hebben rond hun zesde levensjaar tics, die vanzelf weer overgaan. Als de tics (bewegings-tics en geluids-tics) op tienerleeftijd blijven wordt dit ook wel het syndroom van Gilles-de-la-Tourette genoemd.
Behandeling
De behandeling van tics is afhankelijk van de ernst van de tics. In milde gevallen is geen behandeling nodig. In ernstige gevallen kan de behandeling gericht zijn op het verminderen van de tics of het verbeteren van de kwaliteit van leven.
De volgende behandelopties kunnen worden gebruikt bij de behandeling van tics:
- Medicijnen: Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden gebruikt om tics te behandelen, zoals antipsychotica, dopamineagonisten en benzodiazepinen.
- Cognitieve gedragstherapie is een therapie waarbij mensen leren om hun tics te beheersen.
Tips voor het omgaan met tics
- Accepteer uw tics. Het is belangrijk om uw tics te accepteren als onderdeel van uzelf.
- Wees niet bang om hulp te vragen. Als uw tics u in het dagelijks leven belemmeren, kunt u hulp zoeken bij een arts of een psycholoog.
- Leer omgaan met stress. Stress kan tics verergeren. Leer omgaan met stress om uw tics te verminderen.
- Vermijd triggers. Als u weet wat uw tics triggert, kunt u proberen deze triggers te vermijden.
- Tips voor anderen die met iemand omgaan die tics heeft
- Wees begripvol. Het is belangrijk om begrip te hebben voor de persoon met tics.
- Wees niet bestraffend. Tics zijn niet iets waar iemand controle over heeft.
- Laat de persoon met tics weten dat u er voor hem of haar bent.