Een cerclage wordt meestal aangebracht als er eerder een (extreme) vroeggeboorte heeft plaatsgevonden. Soms is hierbij de baby overleden of in zeer kritieke toestand geboren. Van oudsher werden cerclages vaginaal aangebracht: vaginaal wordt een hechting om de baarmoedermond aangebracht om te voorkomen dat er voortijdige ontsluiting plaats vindt (zie figuur). Toch krijgt een deel van de vrouwen die deze vaginale cerclage krijgen alsnog een vroeggeboorte: als er weeën ontstaan moet de cerclage worden verwijderd omdat de baarmoedermond anders kan scheuren.

De cerclage die wij in het Uterine Repair Center aanbrengen is een speciaal soort cerclage die via de buik wordt geplaatst. Met een kijkoperatie (een camera via de navel en nog twee of drie kleine toegangspoorten door de buikhuid heen) wordt de hechting rondom de baarmoederhals aangebracht. Deze cerclage zit een stuk hoger dan de vaginale cerclage (zie de figuur). Deze cerclage wordt aangebracht voordat u zwanger bent. U mag meteen na plaatsing van de cerclage zwanger worden. Ook als er onverhoopt een miskraam optreedt kan er nog een curettage worden verricht zonder dat de cerclage wordt verwijderd. U kunt daarna opnieuw proberen zwanger te worden.

Het heeft altijd een sterke voorkeur om een cerclage aan te brengen VOORDAT iemand zwanger is en niet tijdens de zwangerschap.

Een cerclage via de buik wordt aangebracht in twee situaties:

iemand heeft een (extreme) vroeggeboorte meegemaakt

iemand heeft door ingrepen aan de baarmoederhals een hele kleine (of afwezige) baarmoederhals

In het geval van B wordt de cerclage vaak al aangebracht tijdens de operatie aan de baarmoederhals. Soms moet deze op een later moment vervangen worden.

In het geval van A wordt meestal in eerste instantie ervoor gekozen om in een volgende zwangerschap een vaginale cerclage aan te brengen. Als er dan weer een ernstige vroeggeboorte optreedt wordt soms gekozen voor de cerclage via de buik.

Hoe maak ik een keuze?

Of een hogere cerclage voordelen biedt ten opzichte van de lageren vaginale cerclage is nog niet bekend. Daarom wordt in eerste instantie meestal gekozen voor de vaginale cerclage. Een cerclage via de buik wordt dan geplaatst als de vaginale cerclage ook niet werkt. Een nadeel van de cerclage via de buik is dat hij niet verwijderd kan worden. De baarmoedermond blijft dus dicht zitten en een gewone vaginale bevalling is niet mogelijk. Er moet een keizersnede plaats vinden om de baby geboren te laten worden. Wel kan de cerclage gewoon blijven zitten, ook voor een volgende zwangerschap.